Piłkarz to ma życie, zdają się myśleć przeróżnej maści kibice, mali chłopcy rozmarzeni o karierze piłkarza. rozmyślają o tym też zalatani pracownicy, zarabiający średnią krajową, dowiadujący się o szalonych kwotach za transfery, oraz o potężnych płacach najbardziej znanych futbolistów. Czy istotnie jest tak wspaniale? Ciężko rozstrzygnąć. podziwiany piłkarz, jak Ronaldo czy Messi to celebryci, wielbieni przez miliony kibiców, ale także z gwiazdorskim bagażem w postaci skandali, romansów i innych takich dodatków. Na innym końcu zaś są zwykli piłkarze, tzn. „rzemieślnicy”, wytrwale pracujący, nieznani dla większości, nie posiadający popularności.

Powiedzmy sobie, taką dolę posiada większość piłkarzy. bo oczywiście nie jest realne, aby każdy został bożyszczem na miarę przytoczonych na wstępie Panów czy chociażby takim jak nasz skarb narodowy – Robertem Lewandowskim. Większość tych piłkarzy dla ogółu jest anonimowa, znają ich tylko najwierniejsi zagorzali kibice. wielka ich liczba gra w piłkę zupełnie amatorsko, a właściwe pieniądze zarabiają w innym miejscu. Znane są przypadki „kelnerów” z San Marino czy „barmanów” z Wysp Owczych. Ci ludzie są futbolistami, ale jedynie na pół gwizdka. Nie posiadają tak wysokich kontraktów, opieki medycznej, najlepszego lekarza sportowego (sprawdzony lekarz sportowy kraków), każdy z nich kopie piłkę albo, żeby sobie trochę zarobić, albo z zamiłowania, ewentualnie dla kibiców. W Polsce jedynie kilka klubów może poszczycić się w zupełności profesjonalnym sztabem na skalę europejską: Legia Warszawa, Wisła Kraków czy Lech Poznań.

Zresztą, jak trudno zostać europejskiej, światowej czy choćby krajowej klasy marką wiedzą ci, co z futbolem mają do czynienia od zawsze. Hektolitry potu, tysiące zrobionych kilometrów, wielka liczba stłuczeń, gorycz porażki, smak zwycięstwa… I wszystko to skupia się w kategorii bycia piłkarzem, owszem, ale nie zostania superpiłkarzem, gwiazdą. Więc, co by tu dużo nie mówić, futbolista piłkarzowi nierówny, identycznie, jak światowej sławy pisarz a lokalny redaktor – to dwa inne wymiary, choć może podobna miłość do własnej dziedziny - dowiedz się więcej.



I myślę sobie jedynie o tych dzieciakach oglądających z wypiekami na twarzy Messiego w akcji, iż tylko nieliczni dostąpią zaszczytu stania się tego typu gwiazdą. Machina promocyjna jeszcze mocniej nastraja takich młodocianych sportowców, kreuje w ich umyśle wizję, której realizacja będzie niełatwa do spełnienia. Może się na końcu okazać, iż bycie piłkarzem to zwykła harówa w lidze okręgowej!